Geef Crevits gelijk.

Op 5 maart ll. deed onderwijsminister Hilde Crevits enkele uitspraken over de betrokkenheid van de ouders bij de school. Dat leidde tot ophef, alsof ze wat anders had gezegd dan wat iedereen weet.

De ouders zijn de eerste verantwoordelijken voor de kinderen. Ze zijn dat ongeacht hun burgerijke staat en nationaliteit.

De leerplicht beperkt schijnbaar de vrijheid van de ouders om hun kinderen naar eigen inzichten en belangen groot te brengen.

Kinderen schijnen bekwaam handelingen te verrichten, diensten te verlenen, werk op te nemen waar ze zelf geen baat bij hebben, in het belang van een ander. Ze daartoe dwingen, is ze onrecht aandoen.

De leerplicht gaat uit van het recht van het kind op een evenwichtige groei- en leertijd.

De groeitijd in het gezin is primordiaal. Het gezin geeft zijn specifieke familiale cultuur door: kennisoverdracht, sociale opleiding, filosofische en eventueel geloofsovertuiging. Opleiden en opvoeden zijn in de eerste plaats privéaangelegenheden. Een gezin heeft recht op privacy.

Naast de functie van het gezin biedt de school haar potentieel van kennis, vaardigheden en overtuigingen die het samenleven schragen en het tot maatschappij ordenen.

Een kind komt slechts door de interactieve werking van de twee polen van onderricht tot een evenwichtige ontwikkeling. De pedagogische taak berust gedeeld op het gezin en op de school. Samen kiezen ze uit het studieaanbod de meest adequate studierichting voor het kind. Ouders, zowel als de school, hebben daarom de plicht de aanleg en mogelijkheden van het kind - hun leerling - realistisch in te schatten.

Ouders kunnen zicht niet buiten de maatschappij plaatsen, zich van hun rechtsplicht ontdoen en zo van hun kind een outlaw maken.